|
หัวข้อ: คัมภีร์ร้อยกตัญญู 百 孝 經 เริ่มหัวข้อโดย: admin ที่ ตุลาคม 21, 2013, 10:14:19 AM คัมภีร์ร้อยกตัญญู 百 孝 經 ไป เซี่ยว จิง (http://pic.96rangjai.com/i/CY.jpg) อ้างถึง ฟ้าดินให้ความสำคัญกับการกตัญญูเป็นอันดับแรก ลูกที่กตัญญูเพียงหนึ่งคน ครอบครัวจะอยู่เย็นเป็นสุข ลูกที่กตัญญูก็จะให้กำเนิดลูกที่กตัญญูเช่นกัน ผู้ที่กตัญญูลูกหลานจะมีสติปัญญาอันเฉลียวฉลาด ความกตัญญูเป็นคุณธรรมอันดับแรกของมนุษย์ เมื่อลูกกตัญญูลาจากโลกก็เป็นเทพเป็นเซียน แต่โบราณกาลมาขุนนางผู้ซื่อสัตย์ล้วนมีลูกที่มีความกตัญญูทั้งนั้น กษัตริย์คัดเลือกขุนนางดีจากผู้มีความกตัญญูและซื่อสัตย์ การกตัญญูต่อบิดามารดาต้องทำให้สุดความสามารถ การกตัญญูมิใช่อยู่ที่อาหารการกินหรือเสื้อผ้าที่สวมใส่ คุณค่าของกตัญญูต้องเกิดจากจิตใจ ลูกที่กตัญญูเมื่อถูกบิดามารดาตำหนิต้องไม่เถียง อ้างถึง เสียดายชาวโลกที่ไม่รู้จักความกตัญญู กลับใจฟื้นฟูความกตัญญูกลับคืนสู่หลักธรรมของฟ้า เรื่องใดๆ ไม่ราบรื่นนั่นก็เพราะตนเองนั้นไม่กตัญญู ไม่รู้ว่าความกตัญญูนั้นสามารถดลจิตดลใจสื่อถึงฟ้าได้ ความกตัญญูกตเวทีสูงส่งลํ้าค่าไม่มีสิ่งใดเสมอเหมือน ความกตัญญูไม่แบ่งแยกว่าต้องเป็นชายหรือหญิง บุญวาสนาโชคลาภเกียรติยศล้วนได้มาจากความกตัญญูทิ้งสิ้น ฟ้าให้ความสำคัญต่อลูกที่กตัญญูเป็นพิเศษ ทุกๆ คนล้วนเป็นลูกกตัญญูได้ทั้งสิ้น การกตัญญูบิดามารดาเหมือนกตัญญูต่อฟ้า ลูกกตัญญูเวลาพูดจาคำพูดที่ออกมาล้วนมีแต่ความกตัญญู สะใภ้ที่กตัญญูสีหน้าที่แสดงออกมาก็ยิ้มแย้มเบิกบาน กตัญญูต่อบิดามารดาสามีอย่างเต็มที่ ก็จะได้ชื่อว่าเป็นผู้กตัญญูและเป็นเมธีปราชญ์ หญิงสาวได้ชื่อว่าเป็นกุลสตรีต้องหัดกตัญญูก่อน หลักพึ่งพาสามคุณธรรมสี่เริ่มจากกตัญญู อ้างถึง ผู้ที่มีความกตัญญูจะเป็นที่เคารพของผู้คนในหมู่บ้าน ครอบครัวที่มีความกตัญญูจะมีความสุขถ้วนหน้า ความกตัญญูสามารถแปรเปลี่ยนผู้คนให้มีความประพฤติที่ดีงาม ขณะมีชีวิตลูกกตัญญูจะเป็นผู้มีค่า เมื่อสิ้นชีวิตก็จะมีชื่อเสียงจรรโลงสืบทอดชั่วกาลนาน การมีชีวิตอยู่บนโลกมีเพียงแรงกตัญญูเท่านั้นที่หาที่เปรียบไม่ได้ ความกตัญญูสามารถดลใจต่อฟ้าดิน คัมภีร์กตัญญูและบทความกตัญญูเป็นสิ่งพรํ่าเตือนสอนสั่งให้รู้จักกตัญญู ต้องรู้จักกตัญญูบิดามารดาและบรรพบุรุษ บิดามารดาที่ให้กำเนิดบุตรก็เพื่อแสดงความกตัญญู ถ้าหากสามารถกตัญญูนั่นก็คือลูกกตัญญู เพราะเป็นคนจึงสามารถกตัญญูต่อบิดามารดาได้ บุตรหลานรุ่นต่อๆ ไปก็จะเป็นลูกกตัญญูด้วย เมื่อบิดามารดามีชีวิตอยู่แต่ไม่รู้จักกตัญญู คนไม่กตัญญูเมื่ออับจนอย่าได้โทษกล่าวฟ้า ลูกกตัญญูใบหน้าก็จะปิติอ่อนโยน อ้างถึง เข้าถึงความกตัญญูพี่น้องรู้ปรองดองย่อมสุขสบายใจ บิดามารดามีชีวิตสมควรกตัญญูแต่ไม่กตัญญู บิดามารดาสิ้นชีพจึงรู้กตัญญูก็สายเกินไป กตัญญูต้องกตัญญูที่จิตใจใช่เสแสร้ง คุณค่าของความกตัญญูอยู่ที่การกระทำไม่ใช่อยู่ที่คำพูด ลูกที่กตัญญูครอบครัวเพียบพร้อมด้วยความสุข ลูกกตัญญูปกครองประเทศมวลประชาก็จะอยู่ร่มเย็นเป็นสุข พืชพันธุ์ธัญญาหารสมบูรณ์ล้วนเกิดจากพลานุภาพของคำว่ากตัญญู กตัญญูเท่านั้นก็จะเกิดความสงบสุข การกตัญญูไม่ขึ้นอยู่กับว่าจะรวยหรือจน เข้าใจจิตใจของพ่อแม่ก็คือลูกกตัญญู พี่น้องรู้ปรองดองก็คือการกตัญญู การอดทนและยินยอมสองอย่างนี้ช่วยให้กตัญญูสมบูรณ์ ในขณะที่ทุกข์ยากลำบากยังรู้จักกตัญญู นั่นคือความกตัญญูที่แท้จริง ให้มีใบหน้าที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความกตัญญูต่อบิดามารดาเสมอ บิดามารดาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาเป็นโอกาสที่จะกตัญญูได้ดีที่สุด อ้างถึง หากเหลือบิดาหรือมารดาเพียงคนเดียวท่านจะว้าเหว่ยิ่งต้องกตัญญู ต้องรีบเร่งกตัญญูเพราะกาลเวลาผันผ่านอย่างรวดเร็ว กตัญญูต่อบิดามารดาเป็นของเรา อายุขัยเป็นของฟ้าประทานมา เมื่อครั้งบิดามารดามีชีวิตอยู่รู้จักกตัญญูเรียกว่ากตัญญูจริง หากบิดามารดาตายจากแล้วจึงรู้กตัญญูก็ไม่มีความหมาย กตัญญูกตเวทีเป็นสมบัติลํ้าค่าที่สมควรสืบทอด จิตที่กตัญญูมีความกลมกลืนสมานฉันท์ก่อให้เกิดความหวานชื่นผาสุก ลูกแพะคุกเข่าดื่มนมจากแม่แพะยังรู้จักที่จะกตัญญู ลูกอีกาก็ยังรู้จักหาอาหารมาป้อนแม่เมื่อแก่เพื่อตอบแทนคุณ เราเกิดเป็นคนหากไม่รู้จักกตัญญู เลวยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉานน่าเวทนาสงสารยิ่งนัก ในคุณงามความดีทั้งหลายกตัญญูนั่นเป็นอันดับหนึ่ง ต้องรู้จัก “กตัญญู” นี้เป็นรากฐานแห่งความดี การไหว้พระปฏิบัติดีก็ถือว่าเป็นการกตัญญูเช่นกัน กตัญญูคือพุทธานุภาพที่ทำให้ล่วงพ้นสวรรค์เก้าชั้น กตัญญูยิ่งใหญ่ ใหญ่ยิ่งคือกตัญญู อ้างถึง ความกตัญญูนั่นยิ่งใหญ่มีพลานุภาพไร้ขอบเขตพรมแดน บทความบทนี้แต่ละประโยคไม่พ้นคำ “กตัญญู” หากห่างกตัญญูมนุษยธรรมก็จะสับสนวุ่นวาย ท่องได้สิบจบได้ “กตัญญู” พันคำ ท่องได้ร้อยจบได้ “กตัญญู” หมื่นคำ พันจบหมื่นจบท่องเป็นประจำจนขึ้นใจ เภทภัยทุกข์ยากมลายสิ้นด้วยคัมภีร์ “ร้อยกตัญญู” |